Taliban başıma 300 min dollar vəd edib “: Sabir Nasirin hekayəsi

Amerikalılarla işləyən bir əfqan tərcüməçinə Taliban şiddətli cəza verib. Hazırda Sabir ABŞ-da yaşayır, amma Əfqanıstanda qalan ailəsi üçün çox qorxur.

Sabir Nasseri günün çox hissəsini telefon danışıqları ilə keçirir. Artıq bir aydan çoxdur ki, ailəsini Əfqanıstandan çıxarmağa çalışır – yaxınları hər an Taliban tərəfindən öldürülə bilər. O, onların necə qəddar olduğunu bilir, çünki özü də onların qurbanı olub.
2000-ci illərin əvvəllərində Sabir Əfqanıstandakı ABŞ ordusunda tərcüməçi və müşavir olaraq işləməyə başlayıb və yerli sakinlərlə əlaqələr qurmağa köməklik edib.
Sabir deyir: “Əvvəllər Kabildə ingilis dili müəllimi işləyərkən anam mənə dedi:” Terrorçularla mübarizə aparan insanlara dəstək ol”. “Mən artıq Amerika ordusunda işləyərkən vəzifələrimdən biri də, Əfqanıstanlı uşaqlara təhsil vermək idi. Taliban yerli uşaqlara amerikalılara daş atmağı və “buradan çıxın” qışqırmağı öyrədirdi. Mən isə uşaqlara deyirdim: “Düşünün, amerikalılar tikir, qurur. Taliban isə məhv edir. Siz ən uyğun olanı seçin.”
Sabir deyir ki, Taliban onun amerikalılarla işini öyrənəndən sonra, ilk təhdidləri almağa başlayıb: “Amerika dəniz piyadalarından biri mənə bir həftə ərzində öldürüləcəyimi bildirən bir mesaj aldığını bildirmişdi. Amerikalılar evə getməyimi istədilər, amma imtina etdim. Ümumi missiyamızı davam etdirməli oldum.”

Sabir deyir ki, 3 sentyabr 2008 -ci ildə Helmand əyalətində evdən çıxdığımı xatırlayıram. Xəstəxanada özünə gəlmişəm.
Gözlərim, burnum, qulaqlarım, bir sözlə bütün bədənim qan içində idi. Barmaqlarımı itirdim. Bədənin hər tərəfində qırıqlar və yaralar var idi. Məni tapanda hamı düşünürdü ki, sağ qalmayacağam”.
Sabir təhlükəsizlik səbəbiylə hücumdan sonra, bir neçə ay ailəsi ilə əlaqə saxlamayıb.

Sabir deyir: “Anama zəng vuranda mənim olduğuna inanmırdı”. “Biri ona artıq öldüyümü söyləmişdi. Ailə mənim cənazəmi də təşkil edibmiş. Anam mənə dedi: “Əgər həqiqətən sənsənsə, mənə dörd yaşında ikən başına gələni söylə.” Mən onun nə demək istədiyini yaxşı başa düşdüm. Dörd yaşım olanda ayaqlarıma qaynar su tökmüşdüm. Bu hadisə anam üçün bir növ şifrə idi.”
Sabirin səhhətini bərpa etməsi üçün, bir il lazım gəlib. Daha sonra, bir neçə il daha Əfqanıstanda Amerika qoşunları ilə çalışıb. 2013 cü ildə xüsusi immiqrasiya vizası ilə ABŞ-a gedib və daha sonra Virciniyada əfqan qaçqınlara kömək etmək üçün bir ofis açıb. Bir neçə il əvvəl onun Talibanla mübarizə tarixindən bəhs edən sənədli film çəkilib.

Ancaq bu mübarizə Sabir üçün indi də davam edir. Anasının Dubaya uçmasına kömək edə bilib. Ancaq, yaşı 10-dan az olan qardaş, bacı və bacısı oğlanları Əfqanıstanda qalmağa davam edir. Sabir onları itirmək şanslarının böyük olduğunu söyləyir, amma eyni zamanda təslim olmamaq və ABŞ-a köçmək üçün yollar və imkanlar axtarmağa davam etmək niyyətində olduğunu da əlavə edir.
“Bu həyatda həm sevinc, həm də kədər üçün yer var” – deyə əlavə edir. – Hər şeyin hər zaman yaxşı olacağını gözləməyin. Bəzən bədbəxtlik baş verir, amma həyatına, mübarizənə davam etməlisən. Barmaqlarımı itirdim, sağlamlığımın əziyyətini indi də çəkirəm, amma təslim olmayacağam, çünki imtina etsəm, gələcəyimi itirəcəyəm “.

Esmira ŞÜKÜROVA,

İctimairey.az