Necə deyərlər, həyatda yalnız iki şey var: ölüm və vergilər. Vergilər min illərdir mövcuddur və tezliklə aradan qalxmayacaq, buna görə dünya hadisələrini formalaşdırmağa kömək etmələri təəccüblü deyil.
Ən mühüm vergilər, dünya tarixini dəyişdirən vergilər heç də həmişə əsas mallar üzrə epik qiymət artımları deyildi. Daha doğrusu, onlar yeni vergilər və ya əlverişli olmayan şərtlər altında qoyulan vergilər idi. Hər zaman satış vergisi kimi bir şey olmadığını eşitmək sizi şoka sala bilər. Dünya tarixində dəyişikliyə səbəb olan vergilər və onların səbəbləri…
Kənd təsərrüfatı vergisi
Bu, qeydə alınmış tarixdə demək olar ki, ilk vergidir və tarixin qalan hissəsi üçün təcrübə standartını müəyyən edir. Qədim Misir vergilərin hesablanmasını çətinləşdirən barter iqtisadiyyatı üzərində işləyirdi.
Həll yolu məhsula və əmlaka vergi qoymaq idi ki, bu da fermerlər üçün nisbətən asan idi; sahənin ölçüsünü və orta məhsul məhsuldarlığını ölçmək, sonra mal-qaranı və digər aktivləri hesablamaq.
Qeyri-fermerlər üçün hökumət kəndləri kollektiv şəkildə vergiyə cəlb edirdi. Qədim Misirdə çap edilmiş pul yox idi, ona görə də vergilər taxıl və ya işçi qüvvəsi ilə toplanırdı.
Torpaq vergisi
Min illər boyu Çin öz kəndlilərinə sahib olduqları torpaqların miqdarına görə vergi qoyub. Axı o vaxt daha çox torpaq daha çox məhsul və deməli, daha çox gəlir demək idi. Bu sistem Roma İmperiyasından əvvəl; eramızdan əvvəl 6-cı əsrdə başlayıb.
20-ci əsrdə baş verən müxtəlif siyasi inqilablardan sonra da torpaq vergisi dəyişməz qalıb. Çinin əsasən sənaye vergi bazasına keçməsi nəticəsində 2006-cı ildə ləğv edilib.
Satış vergisi
Sezarın hakimiyyəti çoxsaylı yeniliklərlə, o cümlədən bu gün də istifadə olunan Julian təqviminin tətbiqi ilə yadda qalıb. Julius dünyanın ilk satış vergisini də 1 faiz olaraq tətbiq edib. Sezar Avqust sonradan qulların satış vergisini 4 faizə qədər artırıb, lakin bütün digər əməliyyatlarda onu 1 faizdə saxlayıb.
Şəkər qanunu
1773-cü il Çay qanunu Amerika inqilabına gedən yolda son kərpici olsa da, ingilislər Amerika kolonistlərinə qarşı narazılıq yaradan bir çox vergi və siyasət tətbiq ediblər. Bunlardan birincisi 1764-cü ildə bəkməz, şəkər və şərab kimi idxal mallarına tətbiq edilən vergi idi. Bu, Şəkər qanunu kimi tanınıb.
Möhür qanunu
İngilislər Şəkər qanunundan toplanan pullarla kifayətlənməyincə, 1765-ci ildə Möhür qanunu qəbul edbilər. O, müstəmləkələrdə çap olunan bütün rəsmi sənədlərdən və qəzetlərdən vergi alınmasını tələb edib. Təxminən səkkiz ildən sonra Çay qanunu gələndə insanlar üsyana hazır idilər.
Çay vergisi
1773-cü ildə Britaniya parlamenti tərəfindən qəbul edilən Çay qanunu Şərqi Hindistan şirkətinə Amerika koloniyalarında çay bazarında monopoliya verən tədbirdən daha az yeni vergi idi. Kolonistlər bunun çay vergisinin geri qaytarılması demək olduğunu düşündükləri üçün qəzəbləniblər.//Lent.az