Nikolanın populizmi Artsaxı məhv etdi.
Bu barədə Ermənistanın keçmiş baş naziri Qrant Baqratyan öz Facebook səhifəsində yazıb.
İctimairey.az yazını təqdim edir:
“Əziz həmvətənim. Böyük Vətən Müharibəsində və Şuşidə qazanılan qələbələrin ikiqat bayramı münasibətilə sizi təbrik edirəm.
Ümumiyyətlə, hər iki halda türkləri məğlub etdik. Təəssüf ki, öz axmaqlığımız ucbatından Şuşunu (Şuşanı) itirdik. 2018-ci ildə bir qrup şəxs quldurluq və korrupsiyaya qarşı mübarizə adı altında inqilabi hərəkata başladı. Nəticədə müharibə, məğlubiyyət, 11 min kvadrat kilometr itki, Şuşi və Hadrut itkisi. 4 ildən artıqdır ki, quldurluqla mübarizə aparanlar büdcəyə ciddi heç bir töhfə verməyiblər. Bəli, bir neçə nəfəri tutdular, istədiklərini aldılar. Bununla belə, qənimət geri qaytarılmadı, inqilabi mübarizəyə çıxan kütlənin gəliri heç bir şəkildə artmadı. Üstəlik, 2020-ci il müharibəsi minlərlə gəncin həyatına son qoyub. Hələ 2018-ci ildə demişdik ki, ictimai-siyasi hərəkatlar müəyyən adamlara və onların qruplarına qarşı deyil, nəyinsə adı ilə mübarizə aparmalıdırlar. Soyğunçuluq və korrupsiya ilə mübarizə cəmiyyəti uzun müddət konsolidasiya edə bilməz. Bu, sonda mütləq şəkildə cəmiyyətin bizim və onların, ağ-qara bölünməsinə gətirib çıxarır. Soyğunçuluq və korrupsiya ilə mübarizə daimi, təkamül prosesidir. Bu, məqsədi deyil, fəaliyyətin keyfiyyətini xarakterizə edir. Əgər soyğunçuluq dövlətin hədəfinə çevrilirsə, deməli, həmişə quldurlara çıxırlar. Danışdıq, amma bizi kim dinlədi? Fundamental inqilablardan sağ çıxan cəmiyyətlər epoxal intriqalardan başqa heç nə qazana bilməyiblər. Qrakki qardaşları Romada nəyə nail oldular? İnqilab İngiltərəyə, Fransaya və ya bolşevik Rusiyasına nə verdi? Heç nə. Bir neçə il sonra hər şey normala qayıtdı. Ümumiyyətlə, inqilabi deyil, təkamülü təmin etməyi bacaran cəmiyyətlər uzunmüddətli inkişaf tendensiyasındadırlar. Populizm inqilabçıların əsas keyfiyyətidir. Populist siyasətçilər isə, sadəcə olaraq inkişaf modeli təklif edə bilməzlər: bilikləri olsaydı, populist olmazdılar. Son 32 ildə Ermənistanda 1-2 hal istisna olmaqla, bütün milli seçkilər populizm bayrağı altında keçirilib. Cəmiyyət diskursa girə bilmir və istəmir. Onlar sadəcə olaraq nəyisə düzəltməyə çalışırdılar və buradasınız – 2018-ci ilin çirkin “inqilabı”. Və nə? Əvvəllər belə deyildimi? 1998-ci və 2003-cü illərdə biz populizmdən, bəlkə də onun yüngül variantından zərrə qədər xilas olduq. 2013-cü ildə R.Hovhannisyan qalib gəlsəydi, biz Artsaxı və Şuşini çoxdan təslim edərdik. N.Paşinyan populizmi Artsaxı məhv etməyə bilməzdi. 2018-ci ildə seçkilərdə qalib gəlməsəydi, o zaman MŞ-yə daxil olan iki siyasi qüvvə yenə eyni populistlər olacaqdı. Populist siyasətçi millətlə yox, kütlə ilə, xalqla məşğul olmalıdır. Millətin sabit yaşamaq prinsipləri, müasir dünyada varlıq anlayışı, sistemli zəhmət tələbatı, öz xaçını səssizcə daşımaq bacarığı var.
Bu gərgin işin gedişində millət təkamül yolu ilə aldadıcı və ictimai resursların mənimsənilməsini istisna edən qurumlar yaradır. Xalq daha qeyri-sabit, gözlənilməz, dağıdıcı, müsbət və intiqamçı (daxili) olanı rədd edən və bu arada kütlə başqalarının gəlirlərini saymağı xoşlayır.
Şuşi nə vaxt yenidən erməniləşəcək? Çarəsiz xalqdan yenidən millət olanda” deyə yazıb.
Comments are closed.