Ukrayna redaktoru: Oğlum və mən əşyalarımızı yığıb Kiyevdən yenicə ayrıldıq…
Ukrayna redaktoru: Oğlum və mən əşyalarımızı yığıb Kiyevdən yenicə ayrıldıq…
Saat 03:00-da oyandım və xəbərlərə baxdım və başa düşdüm ki, oğlumla Kiyevi tərk etməli olduq.
Şimaldan və başqa istiqamətlərdən tanklar şəhərə zərbələr endirirdi. Rus hərbçilərinin şəhəri mühasirəyə almağa çalışdığı və tezliklə bura daxil olacağı aydın idi.
Hava hücumu xəbərdarlığı bizə saat 08:00-a qədər hücum təhlükəsinin olduğunu bildirmişdi. Xəbəri yoxlayandan 30 dəqiqə sonra uzaqdan partlayışlar eşitdim.
Cümə axşamı çoxlu insanlar Kiyevdən qərbə – qərbdəki Lvov şəhərinə və Polşa sərhədinə doğru hərəkət edirdilər.
Hazırda evdən uzaqda olan ərimə zəng vurub şərqə, Ukrayna çöllərinin dərinliklərindəki valideynlərinin kəndinə sürmək planı qurdum. Bu qərarı qismən cümə axşamını qorxudan titrəyərək keçirən 10 yaşlı oğlumuz üçün verdik.
Mən yığmağa başladım. Nə vaxt qayıdacağını bilmədiyin halda nə qədər alırsan? Yayda hələ də ölkədə olacağıq deyə üzgüçülük kostyumlarını yığdım. Biz saat 07:30-da, komendant saatı ləğv edildikdən dərhal sonra yola düşdük və Kiyevdən keçərək şərqə, o biri tərəfdən çıxdıq.
Getdiyim istiqamətdə yollar boş idi. Şəhərdən kənarda əks istiqamətə, Kiyevə doğru irəliləyən Ukrayna tanklarını keçdik.
Bilmirdim ki, rus qüvvələri ilə qarşılaşacam, yoxsa tıxaclara düşəcəm. Mən həqiqətən diqqətimi cəmləmişdim və öz-özümə düşünürdüm: “Biz ora çatmalıyıq. Oraya çatmalıyıq.”
Boş evlər
Mən telefonumu yoxlamaq üçün vaxtaşırı dayandım və öyrəndim ki, Kiyevin şimal ətrafı Obolonda küçə döyüşləri qeydə alınıb. Orada yaşayan həmkarlar getməyə cəhd edirdilər.
Bu dəhşətli şeylər baş verirdi, amma kənddə baharın ilk əlamətləri ilə gözəl günəşli bir səhər idi. Tamamilə sürreal idi.
Marta Şokalonun Rusiyanın işğalı günü
Bir neçə saatdan sonra kəndə çatdıq. Keçən yay meyvə yığmağa çox sevindiyimiz tut ağacının yanından keçdim. Bu gün mən yenə sevindim, amma tamam başqa cür – Kiyevdən çıxdığım üçün, sağ olduğum üçün, oğlumla təhlükəsiz yerə gəldiyim üçün xoşbəxtəm.
Qaynanalarımla 24 saat ərzində ilk dəfə düzgün yemək yedim – rahatlatıcı bir qab borş. Burada söhbət kişilərin ərazi ordusu ilə döyüşmək üçün getdiyindən gedir, amma çox sakitdir və ümid edirəm ki, belə də qalacaq.
Burada internet bağlantım var və işləyə bilərəm. Əgər elektrik kəsilibsə, generatorumuz var.
Əsas prioritetim BBC həmkarlarımın təhlükəsizliyidir, bəziləri dostları və ailəsi ilə Kiyevdən kənarda qalmaq üçün yer axtarır. Mən qayınanalarımın kəndinə dəvətnamə vermişəm, orada boş evlər var, sahibləri onları istifadə etməkdən məmnun olacaqlar.
Biz əsas yoldan kənardayıq və ümid edirəm ki, rus tankları bura heç vaxt gəlməyəcək.
Mən Kiyevdəki evimə nə vaxt qayıdacağam və ora çatanda onun dayanıb-qalmayacağını bilmək mümkün deyil.